FRYZJER MĘSKI & BARBER

Fryzjer i fryzjerstwo na przestrzeni wieków

Odpowiedzi na pytanie, jak powstało pierwsze uczesanie, zwane też fryzurą, nie zna najprawdopodobniej nikt. Możemy zastanawiać się nad tym, kiedy w historii człowieczeństwa nastąpił moment kiedy, my ludzie, uznaliśmy, że w takim czy innym uczesaniu wyglądamy lepiej. Uczesania ewoluowały, zaczęliśmy dodawać do nich kolejne elementy ozdobne, a przodkami współczesnych wstążek i spinek były najprawdopodobniej najprostsze do znalezienia, naturalne elementy takie jak kwiaty. Nie zachowało się niestety zbyt wiele dowodów mówiących o historii i ewolucji fryzur, ale przesadą nie będzie twierdzenie, że fryzjerstwo jest stare jak świat, czy raczej – stare jak my, ludzie.

Starożytny Wschód, a włosy

Figurki i płaskorzeźby to świetne źródło informacji na temat sumeryjskich fryzur. Spotyka się zarówno takie, na których mężczyźni mają ogolone twarze oraz głowy, a także takie, które przedstawiają mężczyzn z brodami czy długimi włosami. Dla wygody często wiązano je wstążką czy opaską. Wśród kobiet fryzury były bardzo zróżnicowane, od koków po warkocze, ozdabiane dodatkowo wstążkami.

Fryzury w Starożytnym Egipcie

Starożytny Egipt charakteryzują fryzury wypielęgnowane i zadbane, bo uważano, że włosy mają znaczenie magiczne. Fryzjerstwem, a także goleniem bród, zajmowali się zwykle niewolnicy. Niższe klasy społeczne, a także młodzież charakteryzowały włosy sięgające ramion. Golenie głów było popularne, zwłaszcza wśród wyższych warstw społecznych ze względu na higienę.

Starożytna Grecja

Pierwsze skojarzenie ze starożytnymi Grekami to słowo „harmonia”. Takie miało być ciało, a nie inaczej było w przypadku włosów. Grecy używali peruk, a z włosów tworzyli swoiste rzeźby. Włosami zajmował się kalamistra, czyli odpowiednio wyszkolony niewolnik. Greczynki zaś lubowały się w kokach, a czasem związywały włosy w koński ogon. Ich włosy łatwo poddawały się modelowaniu, dlatego układały je w fale za pomocą narzędzia nazywanego teltiks, czyli ówczesnej lokówki.

Starożytny Rzym

Rzymianie sporo zasięgnęli od Greków i nie inaczej było w przypadku fryzjerstwa. Opanowali między innymi sztukę farbowania włosów za pomocą henny na kolor czarny i rudy, a także je rozjaśniali. Rzymianie wprowadzili podział na fryzjerstwo damskie i męskie. Tonstrin był zakładem fryzjerskim serwującym swoje usługi mężczyznom, był to z resztą nie tylko zakład, a miejsce spotkań towarzyskich. Ówczesny barber nazywany był tonsorem, zajmował się zarówno strzyżeniem, układaniem włosów, jak i goleniem brody. Kobiety korzystały zaś z usług ornatrix i kypassis, czyli niewolnic, które w skrócie nazwać można fryzjerkami.

Włosy w Średniowieczu

Przez dziesięć wieków Średniowiecza moda zmieniała się nie raz nie dwa. Duży wpływ na kobiece uczesania miało Chrześcijaństwo, kobiece włosy miały być skromne, a najlepiej, jeśli skrywały się pod nakryciem głowy. Tworzono fryzury gładkie, przedziałek znajdował się na środku, popularne były warkocze. Fryzury męskie związane były z rycerstwem, ze względu na wygodę noszono krótkie fryzury, które łatwo chowały się pod hełmem.

Fryzjerstwo w Renesansie

Renesans to powrót do harmonii, z biegiem czasu wielkość nakryć głowy zmniejszała się, a włosy wyszły na światło dzienne. Fryzury zaczęto przyozdabiać, pojawiły się siatki, wstążki i różnego rodzaju klejnoty. Z Włoch przywędrował filo d’oro, czyli tak zwany „wenecki blond”. Fryzury renesansowe były symetryczne, włosy często luźno opadały na ramiona. Uczesania zarówno damskie, jak i męskie w renensansie były bardzo różnorodne. Spotkać można fryzury z włosami krótkimi, długimi, falowanymi czy prostymi, różne style można wyróżnić także w przypadku zarostu.
Barok
Barok był jedną z tych epok historycznych, które można określić zwrotem „hulaj dusza, piekła nie ma”. Barok to epoka rozpasana, pełna przepychu i przesady, harmonia i symetria wylądowały w koszu. Niestety barok to także jedna z tych epok, w których do tematu higieny podchodzono w bardzo luźny sposób. Używano wtedy przytłaczających, słodkich perfum, które doskonale ukrywały braki w dbałości o higienę osobistą. W czasach baroku popularne było używanie pudru, który nadawał skórze jasnego koloru, noszono także peruki. Moda ta dotyczyła zarówno kobiety, jak i mężczyzn.

Fryzjer – jak wskazuje sama nazwa to osoba zajmująca się fryzurą, czyli krótko mówiąc, naszymi włosami. Fryzjer to człowiek, który powinien umieć dobrać klientowi odpowiednią fryzurę, tak aby zgadzała się ona z preferencjami klienta, jak i pasowała do kształtu jego twarzy. Fryzjer zajmuje się pielęgnacją włosów, w tym doborem odpowiednich do skalpu i kondycji włosa kosmetyków, a także działaniami, które pozwalają uzyskać efekt idealnej fryzury. Wśród nich możemy wymienić strzyżenie, farbowanie, dekoloryzację, trwałą ondulację, prostowanie keratynowe i wiele innych zabiegów. Dobry fryzjer to człowiek, który zadba o to, żeby nasze uczesanie do nas pasowało, a włosy pozostały w świetnej kondycji.

Fryzjer jako społecznik

Wykwalifikowanego fryzjera należy traktować jako rzemieślnika, którego usługi pełnią funkcje w życiu społeczeństwa. Fryzjer pracuje z ludźmi i każdego dnia wchodzi z nimi w interakcję. Moda ciągle się zmienia, a idealny fryzjer powinien być z nią zaznajomiony. Ma to związek z tym, że ludzie korzystający z usług fryzjera ufają, że jest on osobą, która wskaże im trendy i spełni rolę przewodnika.

Jaki powinien być dobry fryzjer?

Dobry fryzjer to przede wszystkim pasjonat swojego zawodu, bo w końcu fach w ręku to nie wszystko. Fachu można się wyuczyć, ale wyczucie stylu i umiejętności doboru fryzury do człowieka to cechy, z którymi trzeba się urodzić. Idealny fryzjer to także dobry słuchacz i doradca, ale także osoba, która ma ogromną wiedzę o fryzjerstwie, kosmetykach i ich składach. Ponadto fryzjer musi być osobą, która jednocześnie jest w stanie zrobić kilka rzeczy naraz.

Salon fryzjerski BlackBeard zaprasza